سپاس زندگی ترانه ای با صدای مرسدس سوسا

ترانه ی “Gracias a la vida” به معنی “سپاس زندگی ” از سروده های “ویولتا پاررا (Violeta Parra) هنرمند مشهور و مردمی کشور شیلی است که در سن 49 سالگی، گلوله ای به سر خود شکلیک کرد و خودکشی کرد.

---

این ترانه توسط هنرمندان بزرگی بازخوانی شده است که یکی از مطرح ترین اجرا ها متعلق به خواننده ی مشهور آرژانتین “مرسدس سوسا ” است.

مرسدس سوسا (Mercedes Sosa) متولد نهم ژوئیه سال 1935 و درگذشته ی 4 اکتبر سال 2009 و اهل آرژانتین از مطرح ترین و تاثیر گذارترین خوانندگان آمریکای لاتین به شمار می آید.

مرسدس سوسا به نام های مستعار “نوای آمریکای لاتین، “مارتا ” و “نوای سرزمین ” هم شناخته میشود.

صدای گرم و پر غم مرسدس سوسا به او کمک کرد تا از درد و رنج مردمش بخواند و به طور مستقیم با حکومت های دیکتاتور آن زمان های آمریکای لاتین به مبارزه بپردازد.

سوسا بارها توسط این حکومت ها تهدید به مرگ شد، به طوری که در یکی از اجرا ها از ترانه ی “سپاس زندگی ” ماموران نظامی آرژانتین حمله کردند و کنسرت را برهم زدند و پس از آن صدای مرسدس سوسا را ممنوع اعلام کردند و او را از آرژانتین تبعید کردند.

---

ترانه ی سپاس زندگی پس از سرنگونی پینوشه توسط جان بائز بازخوانی شد، همینطور پس از زلزله ی شیلی در سال 1389 هم توسط دیگران بارها خوانده شده. سپاس زندگی پس از سرنگونی فرانکو در اسپانیا بر سر زبان ها افتاد و مردم همه جا این ترانه را زمزمه میکردند.

ترانه ی سپاس زندگی به زیبایی هرچه تمام تر به ستایش و وصف زندگی می پردازد، شادی و اندوه در این ترانه به واسطه ی موسیقی با هم مخلوط شده است و مضمون این ترانه را غنی تر کرده است.

اما این سپاس از زندگی صرفا به خاطر زندگی کردن نیست! بلکه سپاس از زندگی برای چشم بصیرتی است که به انسان ها بخشیده، به خاطر گوشی شنوا است، به خاطر پایی برای رفتن و راهی برای رسیدن است. سپاس به خاطر چشمان زیبای محبوب است، سپاس به خاطر قلبی است که خوبی و بدی را تشخیص میدهد، سپاس به خاطر لبخند و سپاس به خاطر تمام چیزهایی است که زندگی به ما بخشیده است.

به راستی ترانه ی سپاس زندگی “Gracias a la vida”، سپاسی شایسته و ترانه ای است که تمام مردم جهان باید آن را بارها بشنوند، این ترانه را میتوان ترانه ای اعتراضی دانست، وقتی زندگی تمام این چیزها را به ما بخشیده، چه کسانی و چرا باید آن ها را از انسان ها بگیرند؟!

ترجمه ی فارسی ترانه ی ترانه ی “Gracias a la vida” :

سپاس از زندگی، که به من چیزهای زیادی داد.

دو پرتو نورانی داد که وقتی باز می‌شوند،

به خوبی می‌توانم سیاهی را از سپیدی تمیز دهم.

و بنگرم پس زمینه پر ستاره را در آسمان بالای سرم

و ببینم از میان انبوه مردمان،

کسی را که دوستش دارم.

سپاس از زندگی، که به من چیزهای زیادی داد.

گوشی داد تا با تمام وسعت‌اش

ضبط کنم – شب و روز – آوای جیرجیرک و قناری را،

چکش‌ها و توربین‌ها و آجرها و طوفان‌ها را،

و صدای دلنشین محبوبم را.

سپاس از زندگی، که به من چیزهای زیادی داد.

صدا و الفبا را داد

و با آنها کلماتی که بیندیشم و بیان کنم:

«مادر»، «دوست»، «برادر» و روشنایی بتابد

به مسیر روحی که عشق می‌ورزد.

سپاس از زندگی، که به من چیزهای زیادی داد.

توان رفتن داد با پاهای خسته‌ام.

با آنها از شهرها و گودال‌ها گذشتم،

از دره‌ها و دشت‌ها، کوه‌ها و بیابان‌ها،

و از خانه تو، از خیابان و حیاط خلوت ات.

سپاس از زندگی، که به من چیزهای زیادی داد.

دلی را داد که باعث می‌شود چهار ستون تنم بلرزد

وقتی که می‌بینم میوه و ثمره ذهن آدمی را.

وقتی که می‌بینم خوبی چقدر از بدی فاصله دارد.

وقتی که می‌بینم در روشنی چشمان تو…

سپاس از زندگی، که به من چیزهای زیادی داد.

بلند خندیدن و اشتیاق را داد.

با آنها شادی و رنج را تمیز دادم،

دو ماده‌ای که به ترانه‌هایم شکل می‌دهند،

و به ترانه‌های تو نیز هم که همچون همان اند،

و به ترانه‌های همه که همان ترانه‌های من اند.

سپاس از زندگی، به خاطر همه آنچه به من ارزانی داشت.

اینهم یک ترجمه دیگر:

سپاس ای زندگی، زآنهمه عطا که مرا دادی

میان دو روزن هستی، گشوده فرق سیاه و سپیدی

برآسمان تیره و تاریک، ستاره‌های برق امیدی

میان جمع اینهمه انسانها، به یک نگاه تک عشق

خیره شدن اندی، سپاس ای زندگی

زآنهمه عطا که مرا دادی، صفای خاطره پر ندای را

زجیرجیرک و قناری‌ها

میان همهمه ضربه‌ها و هیاهوی چرخها

صدای سختی آوار و ناله طوفان

بگوش من به امانت گذاردی، نوای دلنشین یارم را

سپاس ای زندگی، زآنهمه عطا که مرا دادی

به هر کلام و الفبای فکر و ذهن

تاب نوشتن و گفتن زیباترین واژه‌ها

مادر، برادرم، یار و یاورم دادی

نوری که در مسیر روح لطیف مهر می‌وزد

سپاس ای زندگی، زآنهمه عطا که مرا دادی

این گامهای خسته که گذر کردند

از شهرها، گوشه گوشه تاریکی

از دره‌ها و دشتها

ازاوج کوه وپستی صحراها

از کوی تو، خانه تو، از باغ تنهایت

سپاس ای زندگی، زآنهمه عطاکه مرا دادی

لرزان دلی که تمام وجودم را

با شهد درک و میوه فکرت‌ها

با دیدن بینهایت دوری

و غربت پلیدی ز انس نکوکاری

با غرقه نور چشم پرفروغ تو

آوار می‌کند

سپاس ای زندگی، زآنهمه عطا که مرا دادی

اشک زلال و قهقهه را

در کارگاه شادی و اندوه نشان دادی

معمار هر ترانه که می‌خوانم

گفتار هر ترانه که می‌خوانی

دنیای هر ترانه که می‌خوانند

همسان همه ترانه‌های من

سپاس ای زندگی، زآنهمه عطا که مرا دادی

---

متن اورجینال ترانه ی”Gracias a la vida” :

Gracias a la vida que me ha dado tanto
Me dio dos luceros que cuando los abro
Perfecto distingo lo negro del blanco
Y en el alto cielo su fondo estrellado
Y en las multitudes el hombre que yo amo

Gracias a la vida que me ha dado tanto
Me ha dado el oído que en todo su ancho
Graba noche y día grillos y canarios
Martillos, turbinas, ladridos, chubascos
Y la voz tan tierna de mi bien amado

Gracias a la vida que me ha dado tanto
Me ha dado el sonido y el abecedario
Con él, las palabras que pienso y declaro
Madre, amigo, hermano
Y luz alumbrando la ruta del alma del que estoy amando

Gracias a la vida que me ha dado tanto
Me ha dado la marcha de mis pies cansados
Con ellos anduve ciudades y charcos
Playas y desiertos, montañas y llanos
Y la casa tuya, tu calle y tu patio

Gracias a la vida que me ha dado tanto
Me dio el corazón que agita su marco
Cuando miro el fruto del cerebro humano
Cuando miro el bueno tan lejos del malo
Cuando miro el fondo de tus ojos claros

Gracias a la vida que me ha dado tanto
Me ha dado la risa y me ha dado el llanto
Así yo distingo dicha de quebranto
Los dos materiales que forman mi canto
Y el canto de ustedes que es el mismo canto
Y el canto de todos que es mi propio canto
Gracias a la vida, gracias a la vida

به زودی نت این قطعه را برای گیتار کلاسیک در قسمت آرشیو نت ها قرار خواهم داد. امیدوارم از این قطعه لذت ببرید