آریای رمانتیکِ “E lucevan le stelle” به معنی “و ستارهها درخشان بودند”، یک آریای معروف اثر جاکومو پوچینی (Giacomo Puccini) از پردهی سوم اپرای توسکا است که در سال 1900 و بر روی لیبرتویی از “Luigi Illica” و “Giuseppe Giacosa” نوشته شده است.
این آریا در گام سی مینور نوشته شده و یکی از زیباترین و معروفترین آریاهای رمانتیک به حساب میآید.
آریا در ابتدا توسط یک ملودی غم انگیز کلارینت شروع میشود و سپس با صدای تنور ادامه میابد. ملودی همراهیکنندهی آواز حسی سبک و آسمانی دارد و در بین پرده نیز شنیده میشود.
اجرای حکم اعدام برای یک عاشق و افسوسها و آرزوهای او، حسی که به شیوهای ناب در این اپرا به تصویر کشیده شده است.
آریا از قسمتی که خواننده بیت “O! dolci baci, o languide carezze” به معنی “آه، بوسههای شیرین و نوازشهای پژمرده” را میخواند به اوج احساسات خود میرسد و ادامه میابد.
داستان این آریا اینگونه رقم میخورد که نگهبانان که “کاوارادوسی” را دستگیر کردهاند به او اطلاع میدهند که تنها یک ساعت از عمرش باقیمانده است و باید آمادهی اجرای حکم اعدام باشد، اما کاوارادوسی بهجای آنکه به دیدار کشیش برود، اعتراف کند و در دقایق باقی ماندهی عمرش طلب بخشش کند با رشوه دادن از نگهبان درخواست میکند تا اجازه دهد تا نامهای به “توسکا ” بنویسد؛ اما درست در زمانی که شروع به نوشتن میکند تمام خاطراتی که با توسکا داشته برایش زنده میشود و چیزی که میشنوید خاطراتی است که با حسرت، افسوس و آرزوی بسیار مرور میشود و خوانده میشود.
تقریباً هرکسی که از ابتدای پردهی اول اپرای “توسکا ” شروع به دیدن آن کند، در این قسمت احساسات شدیدی را تجربه خواهد کرد.
این آریا توسط بسیاری از خوانندگان تنور اجرا شده است اما اجرای “فابیو آرمیلیاتو ” را اجرایی فوقالعاده میدانم و البته اجرای پاواروتی نیز بسیار غنی و دوستداشتنی است. در انتهای مطلب این آریای زیبا را با اجرای “فابیو آرمیلیاتو ” و “پاواروتی ” بشنوید.
جاکومو پوچینی (Giacomo Puccini) آهنگساز ایتالیایی، در تاریخ 1858 به دنیا آمد و در سال 1924 درگذشت. او را میتوان یکی از بهترین نویسندگان اپرا دانست. بسیاری از منتقدین، جایگاه او را پس از “وِردی ” بهترین و مهمترین اپرا نویس ایتالیا میدانند.
پوچینی در جوانی زندگی سختی داشت و اغلب اوقات با غذا خوردن بهصورت نسیه در رستورانی با نام آیدا شکم خود را سیر میکرد و بعدها نام آیدا در اپراهای او معنایی بهخصوص پیدا کرد.
بیشتر اپراهای پوچینی به موضوع رویارویی زنها و مردهای دلباخته میپردازد. او را پیرو مکتب رمانتیسم میدانند. او در طول عمر هنری خود دوازده اثر اپرایی نوشت و به موفقیتهای جهانی دست یافت.
فابیو آرمیلیاتو “Fabio Armiliato” خوانندهی تنور ایتالیایی در سال 1956 به دنیا آمد.
او یکی از خوانندگان عالی تنور در عصر ما است که در اپراهای بسیاری ایفای نقش کرده است.
جنس صدا، حس و تکنیک اجرایی او باعث شده تا مخاطبین را همیشه درگیر کند و تجربهای ناب را برای آنها بسازد.
او در سال 2012 در فیلم “to rome with love ” از ساختههای “وودی آلن ” به عنوان یک خوانندهی اپرای توانا ایفای نقش کرد.
متن اورجیتال ایتالیایی | ترجمه ی انگلیسی | |
E lucevan le stelle …
|
And the stars were shining,
|
آریای “و ستارهها درخشان بودند” را با صدا و اجرای فابیو آرمیلیاتو بینید و بشنوید:
آریای “و ستارهها درخشان بودند” را با صدا و اجرای پاواروتی بینید و بشنوید:
آریای “و ستارهها درخشان بودند” را با صدای فابیو آرمیلیاتو بشنوید: